«ΣΚΟΤΣΕΖΙΚΟ ΝΤΟΥΣ» της Χρύσας Σπηλιώτη, στο ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΟΒΑ από Σάββατο 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023 και κάθε Παρασκευή – Σάββατο και Κυριακή.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«ΣΚΟΤΣΕΖΙΚΟ ΝΤΟΥΣ»

της Χρύσας Σπηλιώτη

Σκηνοθεσία Σωτήρης Τσόγκας

Η κωμωδία της χρονιάς

στο ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΟΒΑ

Από Σάββατο 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023 και κάθε Παρασκευή – Σάββατο και Κυριακή

Στο Θέατρο Πρόβα θα απολαύσουμε από το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2023 και κάθε Παρασκευή – Σάββατο και Κυριακή, την ξεκαρδιστική κωμωδία της Χρύσας Σπηλιώτη με τίτλο «Σκοτσέζικο Ντούς».

Ο Σωτήρης Τσόγκας εμπνευσμένος από το κείμενο, του οποίου υπογράφει και την θεατρική προσαρμογή, με την σκηνοθετική αριστοτεχνική του ματιά, μας βάζει διαδραστικά στο κλίμα της δημιουργίας μια θεατρικής παράστασης, από τα καμαρίνια ως την σκηνή.

Κωμικές μέχρι δακρύων σκηνές εξελίσσονται μπροστά στα μάτια του θεατή, ο οποίος μερικές φορές, άθελά του ή και ηθελημένα, γίνεται μέρος της παράστασης, στην οποία πρωταγωνιστούν η Μαίρη Ραζή, ο Σωτήρης Τσόγκας, ο Κώστας Δαρλάσης, ο Αντώνης Ζιώγας, η Κατερίνα Ζαχαριουδάκη και η Αιμιλία Γιακουμοπούλου.

Λίγα λόγια για το έργο:

Ένας…«σκανδαλώδης ερωτικός» θίασος διεξάγει πρόβες για τη «Λυσιστράτη». Ο Φώτος, ο σκηνοθέτης, οραματίζεται  να ταξιδέψει η παράστασή του εκτός συνόρων διασκευάζοντας τραγελαφικά τον Αριστοφάνη ενώ εκμεταλλεύεται τη θέση του φλερτάροντας με όλες τις αιθέριες υπάρξεις του θεάτρου του.

Παράλληλα οι υπερφίαλοι ηθοποιοί του ακολουθούν ο καθένας τη δική του ματαιόδοξη διαδρομή. Η σύζυγός του, η Μαρίλη, έχει στηρίξει την ατάλαντη καριέρα της σε έναν συμβιβασμένο γάμο, η Λητώ  πουλά σεξ για να ανέλθει αλλά και για να αγοράσει αγάπη, η Έφη μάχεται για να μάθει να λέει ΟΧΙ χωρίς να εννοεί ΝΑΙ, ο Ορφέας, αν και προσπαθεί να αντισταθεί στην καταστροφική τάση που οδηγείται ο κόσμος υποχωρεί για τον έρωτα κι ο Μπάμπης, αποζητά την αποδοχή της ομοφυλοφιλικής του ταυτότητας, ενώ στην πραγματικότητα δεν την έχει αποδεχτεί ο ίδιος.

Καθώς προχωρούν οι πρόβες ξετυλίγονται με σπαρταριστό τρόπο οι εκρηκτικές σχέσεις που προκύπτουν μεταξύ τους.Ένα ερωτικό γαϊτανάκι θα προκαλέσει ρωγμές στη συνεργασία τους κι ο θεατής θα απολαύσει αβίαστα μια σειρά ξεκαρδιστικών καταστάσεων οι οποίες κατά την κορύφωσή τους θα αγγίξουν επί σκηνής τα όρια της αχαλίνωτης σεξουαλικής επιθυμίας, σε μια σχέση ανδρών και γυναικών αντιστρόφως ανάλογη με αυτή της «Λυσιστράτης» που αγκομαχούν να ανεβάσουν……

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας : ΧΡΥΣΑ ΣΠΗΛΙΩΤΗ

Προσαρμογή Κειμένου: ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΟΓΚΑΣ

Σκηνοθεσία- Φωτισμοί: ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΟΓΚΑΣ

Σκηνικά- Κοστούμια: ΜΑΤΙΝΑ ΜΕΓΚΛΑ

Μουσική: ΝΙΚΟΣ ΧΑΡΙΖΑΝΟΣ

Σχεδιασμός φωτισμών: ΝΥΣΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ

VideoArt: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΚΑΣ

Χορογραφίες: ΚΑΤΕΡΙΝΑ   ΖΑΧΑΡΙΟΥΔΑΚΗ    

Α΄ Βοηθός Σκηνοθέτη: ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ

Β΄ Βοηθός Σκηνοθέτη: ΙΩΑΝΝΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ

ΔΙΑΝΟΜΗ

Μαρίλη: ΜΑΙΡΗ ΡΑΖΗ

Φώτος: ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΟΓΚΑΣ

Μπάμπης: ΚΩΣΤΑΣ ΔΑΡΛΑΣΗΣ

Ορφέας – Λευτέρης: ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ

Λητώ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΑΧΑΡΙΟΥΔΑΚΗ

Έφη: ΑΙΜΙΛΙΑ ΓΙΑΚΟΥΜΟΠΟΥΛΟΥ

 

Φωτογραφίες: ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Αφίσα – Εξώφυλλο Προγράμματος: ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΚΜΗΣΗΣ

Υπεύθυνη Επικοινωνίας – Προβολής: ΑΛΙΚΗ ΔΑΝΑΛΗ

Τυπογραφείο: ANGELAKIS DIGITAL

Μακέτες Προγράμματος: ΡΟΖΑ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ

Κατασκευή Σκηνικού: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΛΟΥΔΑΚΗ

Χειρισμός φωτισμών/ήχου: ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΣΕΝΟΣ

Διεύθυνση Θεάτρου: ΜΑΙΡΗ ΡΑΖΗ

Παραγωγή: «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ «Η ΠΡΟΒΑ»

ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΟΒΑ (ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ)

Διεύθυνση: Ηπείρου 39, Αθήνα 104 39

Τηλέφωνο: 21 0881 8326

Πληροφορίες: https://prova.gr/

Ε-mail: theatro.prova@gmail.com   – info@prova.gr 

Web address:  http://prova.gr/

Facebook: https://www.facebook.com/prova.theater

Έναρξη παραστάσεων: ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023

Ημέρες και ώρες παραστάσεων : Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00  και Κυριακή στις 20:00

Διάρκεια 100 λεπτά με διάλειμμα

Τιμή εισιτηρίων: 15€, Άνεργοι και συνταξιούχοι  12€ – Ατέλειες Ηθοποιών δεκτές

Προπώληση :

https://www.more.com/    

https://www.ticketmaster.gr/  

και στο ταμείο του Θεάτρου Πρόβα

 

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τους Χορηγούς επικοινωνίας

 

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Ένας θίασος κάνει πρόβες για να ανεβάσει τη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνους. Και ο μικρόκοσμος του θεάτρου γίνεται φακός μεγεθυντικός και αποκαλύπτει τα «παρασκήνια» λειτουργίας της σύγχρονης κοινωνίας, μέσω μιας ανελέητης σάτιρας.

Το «Σκοτσέζικο ντους» της Χρύσας Σπηλιώτη καταγγέλλει την αδιαφορία για την κοινή λογική και την πραγματικότητα από τη μία, και το ενδιαφέρον για την αληθοφάνεια και την ψευδαίσθηση από την άλλη, που διατρέχουν τις σύγχρονες κοινωνίες.

Το έργο αυτό θέτει τα πλέον σοβαρά και πολύπλοκα προβλήματα των σύγχρονων κοινωνιών με τον πιο γελοίο και διασκεδαστικό τρόπο, ορθώνοντας μπροστά στους θεατές έναν πελώριο καθρέφτη για να δουν τον εαυτό τους και τους άλλους.

Ένα έργο τραγικά επίκαιρο και ανεπανάληπτα κωμικό, που δίνει την ευκαιρία για ένα διαδραστικό θέαμα και ακρόαμα, με καινούργιες αισθητικές και τεχνικές σκηνικές προσεγγίσεις.

Πρόκειται για ένα θέατρο μέσα στο θέατρο. Και αυτό μέσα στο κοινωνικό «θέατρο». Ένα έργο δεκτικό τριπλής αναγνώσεως. Η πολλαπλότητα και η πολυπλοκότητα των «ρόλων», που επωμίζεται ο σύγχρονος άνθρωπος, συνιστά μία κοινωνική φάρσα, όπου όλα επιτρέπονται και όλα απαγορεύονται. Όπου τα όρια ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα, το θέλω και το πρέπει, την αλήθεια και το ψέμα, το πλαστό και το γνήσιο το «καλό» και το «κακό» είναι διάτρητα. Η Χρύσα Σπηλιώτη στο «Σκοτσέζικο ντους» εναλλάσσει με ευρηματικότητα και δεξιοτεχνία, με έναν δραματουργικό οίστρο το κωμικό με το τραγικό, το σατιρικό με το κωμικοτραγικό, το φαρσικό με το δραματικό, το μελοδραματικό με το παρωδιακό. Η επιλογή του έργου που ανεβάζει ο θίασος στο «Σκοτσέζικο ντους» δεν είναι τυχαία. Η «Λυσιστράτη» (εκλήθη Λυσιστράτη παρά το «λύσαι τον στρατόν») αποτελεί το τελευταίο αντιπολεμικό και φιλειρηνικό μήνυμα του μεγάλου κωμωδιογράφου και συνοψίζει το αρχαιότερο, αλλά και διαχρονικό κάλεσμα προς τους ανθρώπους να κάνουν έρωτα, και όχι πόλεμο. Κάλεσμα, που αναβίωσαν οι χίππυς στον αγώνα τους κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, οπότε και η Λυσιστράτη γνώρισε δόξες στην σκηνή από τις θεατρικές ομάδες των Πανεπιστημίων και άλλων θιάσων στις ΗΠΑ, ως επικεφαλής του μεγαλειώδους εκείνου κινήματος Ειρήνης, που δυστυχώς δολίως διαβρώθηκε και εκφυλίστηκε από το σύστημα εξουσίας.

(Στην Ελλάδα εξάλλου το έργο αυτό του Αριστοφάνη ήταν σε μια ιδιότυπη σεμνοτυφική καραντίνα ως τα μέσα του 20^ου αιώνα.)

Στο «Σκοτσέζικο ντους» η Χρύσα Σπηλιώτη δημιουργεί εντέχνως μια ατμόσφαιρα, όπου οι «αυθαίρετες» υπερβολές και ψευδαισθήσεις, η ρευστή-παιγνιώδεις-εξωφρενική φαινομενικότητα, η ανατροπή των «παραδοσιακών» ρόλων των φύλων, η χρήση ανατροπών, συμπτώσεων και παρεξηγήσεων μεταβάλλουν την όποια αλήθεια σ’ ένα λαμπερό ψέμα.

Πρόκειται για μια αυθεντική κωμωδία, που «ξεγελάει» το δράμα των ανθρωπίνων σχέσεων στις σύγχρονες κοινωνίες. Η θεατρική υπόκριση έρχεται αντιμέτωπη με την κοινωνική υποκρισία και η σύγκρουση αυτή ακτινογραφεί τις ανθρώπινες σχέσεις, την ανειρήνευτη «μάχη» των φύλων, την μανία του ανθρώπου να εξουσιάζει και να πλεονεκτεί, την ακόρεστη επιθυμία του για δόξα, δύναμη και πλούτο, το σεξ και την κολακεία σαν μέσο επαγγελματικής ανέλιξης, την σκιαμαχία του ανάξιου με τον άξιο, του ανίκανου με τον ικανό, του μέτριου με τον άριστο, την αέναη «επαιτεία» για «αναγνώριση» και «αποδοχή».

Η Χρύσα Σπηλιώτη με το «Σκοτσέζικο ντους» μας ταξιδεύει με ασφάλεια και φαιδρότητα από την θεατρική υπόκριση στην κοινωνική υποκρισία, από τις συμβάσεις της Σκηνής στις συμβάσεις της κοινωνίας. ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΞΙΖΕΙ

Σωτήρης Τσόγκας

   

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ για το πρώτο ανέβασμα της παράστασης το 2000

«Ο σκηνοθέτης που με την εξουσιαστική του διάθεση ταλαιπωρεί τον θίασο. Οι ηθοποιοί που με τα “βεντετιλίκια” και το ευαίσθητο Εγώ τους “επιστρέφουν” την ταλαιπωρία στον σκηνοθέτη. Και όταν μάλιστα αρχίζουν τα μάλλον μπερδεμένα ερωτικά μπλεξίματα, τότε τα προβλήματα που προκύπτουν ως προς το ανέβασμα της παράστασης της Λυσιστράτης πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα….

Αυτό είναι το Σκοτσέζικο ντους (2000), η δεύτερη απόπειρά μου στον χώρο της θεατρικής συγγραφής που παρουσιάζεται σε λίγες μέρες στο Ιλίσια Studio. Πρόκειται για έργο πολύ διαφορετικό από το προηγούμενο, το Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;, τόσο ως προς το θέμα όσο και ως προς τη σύνθεση του θιάσου.  Πάνω από όλα ωστόσο, στόχος μου σε αυτό το εγχείρημα ήταν να γράψω μία πραγματική κωμωδία, με την οποία ο κόσμος θα γελάει αβίαστα.

Ταυτόχρονα όμως θέλησα να χρησιμοποιήσω το χιούμορ ως όχημα προκειμένου να μιλήσω για μερικά πράγματα λίγο πιο “δύσκολα”, όπως είναι, ας πούμε, οι σχέσεις των ανθρώπων τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο.

Πιστεύω πάντως, και εδώ μιλώ ως ηθοποιός, ότι το να εκμαιεύσεις γέλιο από τους θεατές είναι πολύ πιο δύσκολο από το να προσπαθήσεις να τους συγκινήσεις. Με ένα δραματικό έργο μπορείς και να ξεγελάσεις, εδώ δεν έχεις τέτοια περίπτωση.

(Χρύσα Σπηλιώτη, εφ. «Το Βήμα», 9.1.2000)

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ  ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΒΑ

Ο Πολιτιστικός Οργανισμός Πρόβα ξεκίνησε τη δραστηριότητα του το 1984 και απέκτησε τη πρώτη θεατρική του στέγη στο Μοναστηράκι με την επωνυμία «Θέατρο της οδού Ερμού».

Από το 2001, το Θέατρο Πρόβα στεγάζεται στο διώροφο διατηρητέο νεοκλασικό κτίριο επί των οδών Αχαρνών και Ηπείρου 39.

Το Θέατρο Πρόβα έχει τρείς σκηνές: την Κεντρική Σκηνή, την Δεύτερη (Πειραματική) Σκηνή καθώς και την Παιδική Σκηνή και διανύει τον 39ο χρόνο συνεχούς καλλιτεχνικής πορείας. Έχει στο ενεργητικό του 90 παραγωγές, συμμετοχή σε 4 διεθνή Φεστιβάλ, πολλές διακρίσεις και πολλά βραβεία συνόλου και ατομικά.

Το πολύτιμο αρχειακό υλικό του θεάτρου έχει ψηφιοποιηθεί και είναι διαθέσιμο για το κοινό στην πλατφόρμα https://online.prova.gr/

Στον ίδιο χώρο στεγάζεται η Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Μαίρης Ραζή  «Η Πρόβα», το Θεατρικό Εργαστήρι για παιδιά και εφήβους, υπό την διεύθυνση της Κοραλίας Τσόγκα και Εργαστήρι για την Προετοιμασία των Εισαγωγικών και Κατατακτηρίων εξετάσεων των καλλιτεχνικών σχολείων.

Από την παραστασιογραφία του Θεάτρου Πρόβα, εμφανώς αποδεικνύεται η συνεπής και μακρόχρονη εξυπηρέτηση στόχων υψηλής αισθητικής και ποιοτικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, αλλά και αναζήτησης, έρευνας και σπουδής νέων κωδίκων και μεθόδων υποκριτικής. Μεταξύ άλλων το Θέατρο Πρόβα έχει επιδοθεί στην έρευνα και σπουδή της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας, αλλά και στην ανάδειξη της νεοελληνικής δραματουργίας, με έμφαση στην παρουσίαση τόσο αριστουργηματικών έργων του 20ου αιώνα (Δράκαινα του Μπόγρη, Φλαντρώ του Χορν, Μια νύχτα μια ζωή του Μελά), όσο και σύγχρονων άπαιχτων νεοελληνικών έργων (Μπόστ, Πάτσης, Τακόπουλος, Μέντης, Μητροπούλου, Διαλεγμένος, Χασάπογλου, Παναγόπουλος, Σιμιτζής, Χρυσούλης, Μαλέλης, Καρράς, Καμπανέλλης, Μουρσελάς, Σπηλιώτη).

Συνολικά το Θέατρο Πρόβα παρουσίασε 44 ελληνικά έργα και 46 ξένα, τόσο από το κλασσικό, όσο και από το σύγχρονο ρεπερτόριο.

Σε συνεργασία με τους εκδοτικούς οίκους «Δωδώνη» και «Αιγόκερως», εκδώσαμε 32 βιβλία-προγράμματα με τα κείμενα των θεατρικών έργων που ανεβάσαμε.

Το Θέατρο Πρόβα επιχορηγήθηκε για το «Σκοτσέζικο ντους» από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Χρύσα Σπηλιώτη: Μία ηχηρή απουσία – της Ευγενίας Λιδωρίκη

Ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας, της οποίας η πιο δυνατή μνήμη από τα παιδικά της χρόνια ήταν ο τρόμος που έπαθε μια μέρα στο νηπιαγωγείο. Τους φορούσαν μια πετσετούλα οι δασκάλες τους, για να τρώνε το δεκατιανό τους και της Χρύσας της έσπασε το κορδονάκι της πετσετούλας. Νόμιζε, ότι θα θυμώσει πολύ η δασκάλα για το “έγκλημα” που έκανε. Έτρεξε στο σχολικό κι άρχισε να παρακαλάει τον οδηγό του πούλμαν να τη γυρίσει στο σπίτι της. Εκείνος ειδοποίησε όλες τις δασκάλες και τη διαβεβαίωσαν όλες μαζί ότι δε θα της έκαναν κακό. Την έπιασε χειρότερος πανικός, ότι θα τη σκότωναν όλες μαζί κι έκλαιγε, φώναζε βοήθεια και δεν κατέβαινε με τίποτα από το σχολικό. “τι τραβάνε τα καημένα τα παιδάκια;” έλεγε. Καθοριστική για τη μετέπειτα ζωή της αλλά και για τη διαμόρφωση του έργου της – ασυνείδητα ίσως – ήταν η σχέση με τη μητέρα της αλλά και οι απόψεις της για τη μητρότητα γενικά.

Η σχέση με τη μητέρα της ήταν πολύ δύσκολη γιατί πάντα η μία ήθελε να αλλάξει την άλλη. Δεν υπήρχε αποδοχή και σεβασμός στη διαφορετικότητα τους. Δεν είχε κάποιο βιολογικό παιδί αλλά αυτό ποτέ δεν την εμπόδισε να νιώθει μητέρα. Για την κόρη του άντρα της, την Αλίκη έτρεφε μητρικά συναισθήματα και θαύμαζε πολύ τις γυναίκες που έχουν υιοθετήσει παιδιά, που μπορούν να προσφέρουν αγάπη χωρίς να βλέπουν τα παιδιά σα διαιώνιση του DNA τους. Επίσης θεωρούσε αξιοθαύμαστο το να υιοθετεί κάποιος παιδιά από άλλες φυλές.

Η μοίρα όμως έπαιξε άσχημο παιχνίδι για την ίδια και το σύζυγό της. Ήταν Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018. Η Χρύσα Σπηλιώτη όπως κάθε μέρα κολύμπησε στο Κόκκινο λιμανάκι. Η φωτιά εκείνη την ημέρα, η οποία ήταν ανεξέλεγκτη και κατέκαψε 101 ανθρώπους. 101 θάνατοι. Η ηθοποιός αποφάσισε παρά τη φωτιά να επιστρέψει σπίτι της στο Μάτι και να ειδοποιήσει το σύζυγό της. “Μη πάς πάνω, είναι επικίνδυνο, γύρνα πίσω στη θάλασσα” της φώναζαν οι γείτονες. Δε τους άκουσε, ήθελε πριν από όλα και πάνω από όλα να σώσει το σύζυγό της. Εγκλωβίστηκαν και οι δύο με ολέθριο αποτέλεσμα. Συγκαταλέγονται ανάμεσα 101νεκρούς. “Αγαπητοί μου φίλοι, σήμερα η εδώ και 32 χρόνια κολλητή μου φίλη ταυτοποιήθηκε και είναι πια επίσημα νεκρή” έγγραφε Αννέτα Παπαθανασίου, ηθοποιός, ενώ η μικρή κάποτε Αλίκη Τουρναβίτη έγραψε στα κοινωνικά δίκτυα: “και η αυλαία έπεσε. Τίτλοι τέλους και για τους δυο μου ήρωες”.

Όπως επισημαίνει η Κυριακή Πετράκου, καθηγήτρια του τμήματος θεατρικών σπουδών ΕΚΠΑ στο έργο “Σκοτσέζικο ντους” η Σπηλιώτη εξερευνά τη ζωή του θεάτρου με ύφος μοντέρνα φαρσικό: ένας θίασος ανεβάζει τη Λυσιστράτη. Φυσικά κυριαρχεί άντρας σκηνοθέτης ο οποίος εντοπίζει το θέμα στον πόλεμο των δύο φύλων και χαρακτηρίζει τη Λυσιστράτη ως την πρώτη φεμινίστρια της ιστορίας. Διευκρινίζει επίσης, ότι η εποχή του Αριστοφάνη ιστορικά είναι πιο κοντά στη μητριαρχία από την πατριαρχία, κατά Έγκελς και Μαρξ. Έχει ερωτικές σχέσεις με κάποιες από τις ηθοποιούς, οι οποίες μεταξύ τους είναι αναπόφευκτα ανταγωνιστικές και γενικά παραπονούνται, ότι στον έρωτα είναι μονίμως οι χαμένες, παρότι είναι δυσδιάκριτο αν δέχονται το σεξ για ιδιοτελής λόγους ή μαγεμένες από το κύρος του.

Το έργο της Σπηλιώτη διαφέροντας βέβαια το ένα από το άλλο τόσο θεματικά όσο και στη δραματουργική τεχνική, εντάσσονται σε κύριο ρεύμα της νεοελληνικής δραματουργίας που θα μπορούσε να ονομαστεί “μεταρεαλισμός” με ελεύθερη κίνηση στο χρόνο και στο υποσυνείδητο με φλας μπακ που είναι πλέον συνήθης τεχνική στο σύγχρονο θέατρο. Σε πολλά κυριαρχεί το χιούμορ και η σάτιρα αλλά η ανθρωπιά πάντα υποφώσκει. Είναι έργο με θέση και εμφανή την πρόθεση να παρακινήσουν το κοινό να συνειδητοποιήσει το δράμα του σύγχρονου κόσμου.

Η ίδια συγγραφέας σημειώνει πως το έργο αφορά το σκηνοθέτη που με την εξουσιαστική του διάθεση ταλαιπωρεί το θίασο, οι ηθοποιοί που με τα βεντετιλίκια και το ευαίσθητο εγώ τους επιστρέφουν ταλαιπωρία στο σκηνοθέτη. Και όταν μάλιστα αρχίζουν τα μάλλον μπερδεμένα ερωτικά μπλεξίματα, τότε τα προβλήματα που προκύπτουν ως προς το ανέβασμα της παράστασης της Λυσιστράτης πολλαπλασιάζονται “επικίνδυνα”.

ΕΡΓΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Χρύσας Σπηλιώτη

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα ενώ πέρασε κάποια χρόνια της παιδικής ηλικίας στην Εύβοια καθώς ο πατέρας της εργάστηκε για ένα διάστημα εκεί. Αποφοίτησε το 1979 από τη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου, παρακολούθησε μαθήματα αυτοσχεδιασμού στη Γαλλία και εργάστηκε για πολλά χρόνια ως ηθοποιός. Υπήρξε από τα βασικά στελέχη του “Ανοιχτού θεάτρου” του Γιώργου Μιχαηλίδη και του “θεάτρου της Άνοιξης” του Γιάννη Μαργαρίτη.

Ο κατάλογος του θεατρικών της έργων απαριθμεί 10 έργα, κάποια από τα οποία έκαναν την εμφάνισή τους σε σημαντικές θεατρικές σκηνές και κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δωδώνη, Καστανιώτη, Σοκόλη – Κουλεδάκη και Κέδρο, καθώς και μία συλλογή διηγημάτων:

“Ποιος ανακάλυψε την Αμερική” (1997)

“ Σκοτσέζικο ντους” (2000)

“Aγκα… σφι…και φι” (2003)

“Με διαφορά στήθους” (2004)

“Φωτιά και νερό” (2007)

“Ποιος κοιμάται απόψε;” (2010)

“Το μάτι της τίγρης”(2012)

“Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας ”(διασκευή Ουίλιαμ Σαίξπηρ 2017)

“ Η αληθινή σου ιστορία;” (2014)

“Πόρτες” (2015)

“ Που πήγε το φεγγάρι απόψε;” (της Βούλας Μάστορη, αφήγηση 1999)

“ Χαμένο δίκιο” (συλλογή διηγημάτων, 2008)

“ Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας” ( διασκευή Ουϊλιαμ Σαίξπηρ 2017)

“ Ο Γιος μου, ο Νικόλαος Μάντζαρος (2014)

Πρωτοεμφανίστηκε στην τηλεόραση η ίδια ως ηθοποιός, το 1997 στην τηλεοπτική σειρά “Το καρέ της ντάμας” του Mega. Από τότε εμφανίστηκε σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με γνωστούς σκηνοθέτης όπως ο Μίνως Βολανάκης, ο Γιώργος Σεβαστίκογλου, ο Γιάννης Χουβαρδάς και με διάφορα θέατρα όπως το θέατρο του Νότου, της οδού Κεφαλληνίας, το Εθνικό θέατρο και την ελεύθερη σκηνή.

Έχει διδάξει υποκριτική στη δραματικής σχολή του Διομήδη Φωτιάδη και θεατρικό παιχνίδι σε νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία της Αττικής. Έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ του Κ.Θ.Β.Ε και του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου επί τρία  χρόνια. Παρουσίασε το καθημερινό τηλεοπτικό νηπιαγωγείο της ΕΡΤ “Γύρω-γύρω όλοι”, γράφοντας τα κείμενα των εκπομπών. Παρουσίασε την παιδική σειρά “Φώτα παρακαλώ” με την Αννέτα Παπαθανασίου και την Ολυμπία Μπασκλαβάνη στην ΕΡΤ το 1988. Έγραψε και παρουσίασε την παιδική σειρά της ΕΡΤ “Μπουρμπουλήθρες”, παραμύθια για τις ραδιοφωνικές σειρές “Και όνειρα γλυκά”, “Χίλιες νύχτες και ένας Νασρεντίν”.

Ως σεναριογράφος υπέγραψε το σήριαλ “Την κατάλληλη στιγμή” στην ΕΡΤ. Έχει υπογράψει πολλές τηλεοπτικές σειρές όπως “Κόντρα στον άνεμο”, “Οι αγνοημένοι : το πέρασμα”,  “Χαραυγή”, “10 λεπτά κήρυγμα”, “Έρωτας  όπως έρημος”, “Κωστής Παλαμάς”,  “Το χρήμα στο λαιμό σας”, “Η κατάλληλη στιγμή” και άλλα, ενώ ως  ηθοποιός, συμμετείχε στη σειρές , “Η γυναίκα στη μονόπρακτη κωμωδία”, “Θυσία”, “Μαγική νύχτα: Αντιαλκοολική Α.Ε”, “Φύγαμε”, “ Αγνώστου Διαμονής”, “Ένα σκιουράκι στη σουίτα μου”,  “Πόθοι κάτω από τις λεύκες”,  και “Νινότσκα”, “Η ανιψιά του θείου της”, ενώ σε θεατρικές σκηνές ερμήνευσε ρόλους στα έργα “Μάρτυς κατηγορίας”, “Οι τρείς αδελφές”, “Ο άντρας της ζωής μου”, “Βάτραχοι”, “Οθέλλος”, “Έντα Γκάμπλερ”, “Ο τελευταίος γιός μου ”, “Η κυρά της θάλασσας”, “Ο χρόνος και το δωμάτιο”. O κινηματογράφος επίσης δεν στερήθηκε την ηθοποιό καθώς έπαιξε στις ταινίες “ Ο τσαλαπετεινός του Γουαϊόμινγκ”, “Ο ήλιος του θανάτου”, “Το τραγούδι της επιστροφής”.

Το 2020 η υπουργός πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, ανακοίνωσε, ότι το κρατικό βραβείο που απονέμεται σε νέες δημιουργούς θεατρικών έργων μετονομάζεται σε βραβείο “Χρύσα Σπηλιώτη”.

 Ευγενία Λιδωρίκη

www.stekiradio.gr – Anastasia Sarantidou