ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ.....ΕΙΜΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΙ ΕΧΩ ΣΚΠ

ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ…..

Είμαι η Αναστασία Σαραντιδου γεννημένη και μεγαλωμένη στη Νίκαια μια συνοικία του Πειραιά με μεγάλη ιστορία….Παλιά την έλεγαν Κοκκινια!

Με όμορφα παιδικά χρόνια, ανέμελα…Βλέπετε έζησα στην εποχή που είχαμε αλάνες με χωμα και σημάδια στα γόνατα! Όχι πλούσια, αλλά όχι και φτωχά… Έζησα την εποχή που το walkman η ένα stereo ήταν αυτά που ζητούσαμε στον Αγιο Βασίλη! Αρκετά ζωηρή, ανεξάρτητη και πεισματάρα από μικρή, αυτό που λένε μέσα σε όλα! Ότι ήθελα, το ήθελα “χθες”. Ξύλο δεν έφαγα ποτέ γιατί δεν μπορούσε η μαμά μου να με πιάσει, γυρνούσα γύρω γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι που είχαμε κι έτσι κουραζόταν και τα παρατούσε… Η γνωστή και ως Τσιλιβήθρα, επειδή ήμουν αδύνατη και Σουβλιτσα επειδή είχα κοτσιδακια! Στα 13 μου οδηγούσα μηχανάκι και στα 16 μου αυτοκίνητο χωρίς δίπλωμα μέχρι τα 18 μου! Πήγα στο ωδείο να μάθω κιθάρα, τρέχαμε στον Πειραιά να αγοράσουμε, βαρέθηκα μετά από μια εβδομάδα….Είπα να μάθω μελοντικα, βαρέθηκα μετά από μια εβδομάδα…Είπαμε ανηχυχο πνεύμα από μικρή…Είπα να δοκιμάσω στον αθλητισμό…Με κέρδισε το βολλευ….Ασχολήθηκα για αρκετά χρόνια, μου αρεσε….Μου άρεσε που ήταν ομαδικό, αλλά ατομικό συναμα… Άρχισα να διαμορφώνω χαρακτηρα, να ερωτεύομαι στα 18 μου, να ξεκινάω την πρώτη μου δουλειά, να βγάζω τα πρώτα μου λεφτά, να αγοράζω το πρώτο μου αυτοκίνητο, το δεύτερο, το τρίτο, το τέταρτο, το πέμπτο, το έκτο, το μηχανάκι μου, όλα όμως με δικά μου λεφτά…Άλλαζα σχεδόν κάθε χρόνο αυτοκίνητο επειδή βαριόμουνα να έχω το ιδιο… Άλλαζα κάθε 2-3 χρόνια δουλειά γιατί βαριόμουνα στην ίδια…Έχω κάνει 5-6 αρραβώνες επειδή βαριόμουνα την γκρίνια των δικών μου πότε θα φτιάξω οικογένεια….Στα 21 μου έπαθα ένα σοβαρό ατύχημα, που κόντεψα να χάσω 3 δάχτυλα από το δεξί μου χέρι…Έκανα 12 ώρες μικροχειρουργικη, 12 ώρες νάρκωση δηλαδή στο ΚΑΤ… Ήταν η πρώτη φορά που έπρεπε να αντιμετωπίσω την πραγματικοτητα και πιο σοβαρά την ζωή μου από οποιαδήποτε άλλη φορά… Δεν το άφησα ομως να με πάρει από κατω…Είχα νάρθηκα επί 6 μήνες κι όμως ταξίδεψα μόνη μου με το αμάξι μέχρι το Γαλαξίδι… Πείσμα… Μου πήρε 3 χρόνια αποκαταστασης αλλά το πάλεψα….Συνέχιζα κανονικά την ζωή μου….Με τους φίλους μου, την σχέση μου, την δουλειά μου….Πάντα ανεξάρτητη… Πάντα με το δικό μου αυτοκίνητο, γιατί δεν μου άρεσε η δέσμευση….Ήθελα ότι ώρα μου ερχόταν να φύγω….Είπαμε βαριόμουνα εύκολα….Στα 33 μια απόφαση μου άλλαξε την ζωή για μια δεκαετία τουλάχιστον…. Έμαθα να δίνω, να λυπάμαι και να προσπαθώ, με όποιο προσωπικό κόστος, να περνούν οι άλλοι καλά…. Σταμάτησα να βαριέμαι κι έτρεχα για όλους και για όλα, ότι ώρα και να ήταν, αρκεί να είμαι εκεί όποιος με χρειαζόταν….Έμαθα να μην δέχομαι την αδικία και να μπαίνω μπροστά σε όλα, είπαμε με όποιο κόστος…. Ήθελα και τα έκανα, δεν μετανοιωνω για τίποτα…Όποιος κι ότι πέρασε από την ζωή μου κάτι άφησε…Καλό, κακό δεν έχει σημασία, εγώ τα κρατάω όλα…. Πριν 3 χρόνια στο άκουσμα ότι πάσχω από μια αυτοανοση, ανίατη και μη θεραπεύσιμη ασθένεια που λέγεται Σκλήρυνση Κατά Πλάκας την “άκουσα” λίγο….Το περίμενα όμως, δεν έπεσα από τα σύννεφα. Ήταν αναμενόμενο όταν δίνεις, δίνεις, δίνεις, και τα κρατάς όλα μέσα σου, κάποια στιγμή θα “σκάσει”….Ξέρετε κάτι όμως;;;;;;; Η Τσιλιβήθρα χτύπησε ένα πρωί το χέρι στο τραπέζι και είπε ότι ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα την κάνει ότι θέλει…. Ξαναγύρισα στον χαρακτήρα που είχα στα 18 μου… Κράτησα το πείσμα, την ανεξαρτησία, απέκτησα υπομονή και επίμονη  και πήρα την ζωή ΜΟΥ στα χέρια ΜΟΥ!!! Έμαθα να κλείνω τα αυτιά μου και να έχω ανοιχτά τα ματια μου… Πέταξα ότι με “χαλάει” και έβαλα έναν στόχο!!! ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ να περάσω την καλή πλευρά της ασθένειας….Ναι υπάρχει και καλή πλευρά όταν αρρωστήσεις…. Γνωρίζεις πρώτα από όλα καλύτερα τον εαυτό σου, μαθαίνεις καλύτερα συγγενείς και φίλους και μαθαίνεις κι όλο το “σύστημα” που λειτουργεί εκεί έξω στο κομμάτι της υγείας….Κι όπως προείπα με ενοχλεί αφάνταστα η αδικία, είμαι αποφασισμένη να παλέψω για τα δικαιώματα μας σαν ΑμΕΑ… Πρώτα από όλα όμως θα προσπαθήσω να περάσω μέσα από την μουσική και την διασκέδαση ότι η ζωή δεν τελειώνει και πρέπει να παλεύουμε μέχρι το τέλος για αυτήν….Είμαι η Αναστασία κι έχω ΣΚΠ…..Ε…..ΚΑΙ;;;;;;;; Θα την αντιμετωπίσω face to face και μέχρι στιγμής την κερδίζω στα σημεία!!!! Την κοιτάω κατάματα και την έχω κάνει να χαμηλώνει το βλέμμα μπροστά στο πείσμα μου….Παρολες τις δυσκολίες εγώ συνεχίζω να γελάω και να είμαι αισιοδοξη….Να κοιτάω μπροστά… Τα έχει βρει σκούρα γιατί ΕΓΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΤΑΣΩ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ….Βάλτε λοιπόν δυνατά την μουσική και ταξιδέψτε μέσα από αυτήν….Τίποτα δεν πρέπει να αφήνουμε να μας χαλάει την διάθεση….Κι εγώ υπόσχομαι ότι θα παλέψω για τα δικαιώματα μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΕΙΜΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΙ ΕΧΩ Σκλήρυνση Κατά Πλάκας……Ε…….ΚΑΙ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

www.stekiradio.gr-Anastasia Sarantidou